KUL AZMADIKÇA
Hayat ağacının kırık dallarındaki yapraklar gibiyiz
Ne ölüyüz
Ne de diri…
Solgun bedenlerimizde ruh olsa da
Yaşayan birer ölüyüz.
Gözlerimizdeki yaşlar kurumuş
Kalplerimizdeki atışlar susmuş
Solgun dudaklarımız gülümsemez olmuş
Bedenlerimiz diri olsa da…
Bizi biz yapan
Ruhlarımız ölmüş.
Bizler birer kukla
Nefislerimiz ise kuklacı
Nefsimizin elinde iplerimiz
Hareketlerimiz istemsiz
Bakışlarımız şuursuz
Oynatıcımız nefsimiz ya
Nereye isterse gideriz.
Kader deriz başımıza gelenlere
Kadere kızamayız… sövemeyiz de…
Yükleriz feleğe günahlarımızı
Halbuki…
Kula bela gelmez ALLAH yazmadıkça,
ALLAH bela yazmaz kul azmadıkça.
akyol