Euzu billahi mineşşeytanirracim Bismillahirrahmanir rahim
1. Hâ Mîm.
2, 3. Bu kitabın indirilmesi, mutlak güç sahibi, hakkıyla bilen,
günahı bağışlayan, tövbeyi kabul eden, azabı ağır olan, lütuf sahibi
Allah tarafındandır. O'ndan başka ilah yoktur. Dönüş ancak O'nadır.
4. Allah'ın âyetleri hakkında inkâr edenlerden başkası tartışmaya
girişmez. Onların şehirlerde gezip dolaşmaları seni aldatmasın.
5. Onlardan önce Nûh'un kavmi ve onlardan sonra gelen topluluklar
da yalanlamıştı. Her ümmet kendi peygamberini yakalayıp cezalandırmaya
azmetmişti. Hakkı yok etmek için batıl şeyler ileri sürerek
tartışmışlardı. Bu yüzden onları kıskıvrak yakaladım. Benim
cezalandırmam nasılmış, (gördüler)!
6. Böylece Rabbinin, inkâr edenler hakkındaki, "Onlar cehennemliklerdir" sözü gerçekleşmiş oldu.
7. Arş'ı taşıyanlar ve onun çevresinde bulunanlar (melekler)
Rablerini hamd ederek tespih ederler, O'na inanırlar ve inananlar için
(şöyle diyerek) bağışlanma dilerler: "Ey Rabbimiz! Senin rahmetin ve
ilmin her şeyi kuşatmıştır. O halde tövbe eden ve senin yoluna uyanları
bağışla ve onları cehennem azâbından koru."
8. "Ey Rabbimiz! Onları da, onların babalarından, eşlerinden ve
soylarından iyi olanları da, kendilerine vaad ettiğin Adn cennetlerine
koy. Şüphesiz sen mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin."
9. "Onları kötülüklerden koru. Sen o gün kimi kötülüklerden korursan, ona rahmet etmiş olursun. İşte bu büyük başarıdır."
10. İnkar edenler var ya, muhakkak onlara: "Allah'ın (size)
gazabı, sizin kendinize olan gazabınızdan daha büyüktür. Çünkü siz
imana çağırılırdınız da inkar ederdiniz" diye seslenilir.
11. Onlar da şöyle derler: "Ey Rabbimiz! Bizi iki defa öldürdün,
iki defa da dirilttin.2 Günahlarımızı kabulleniyoruz. Şimdi (bu
ateşten) bir çıkış yolu var mı?"
12. "Bu, sizin tevhid çerçevesinde Allah'a çağrıldığında inkar
etmeniz, O'na ortak koşulduğunda ise inanmanız sebebiyledir. Artık
hüküm yüce ve büyük Allah'a aittir."
13. O, size âyetlerini gösteren, sizin için gökten bir rızık indirendir. Ancak O'na yönelen, düşünüp ibret alır.
14. O halde, kâfirlerin hoşuna gitmese de, siz dini Allah'a has kılarak O'na ibadet edin.
15. O, dereceleri hakkıyla yükseltendir, Arş'ın sahibidir. Buluşma
günü hakkında (insanları) uyarmak için, irâdesiyle ilgili vahyi
kullarından dilediğine, kendi indirir.
16. O gün onlar ortaya çıkarlar. Onların hiçbir şeyi Allah'a gizli
kalmaz. Bugün mülk (hükümranlık) kimindir? Tek olan, her şeyi kudret ve
hâkimiyeti altında tutan Allah'ındır
17. Bugün herkese kazandığının karşılığı verilir. Bugün asla zulüm yoktur. Şüphesiz Allah hesabı çabuk görendir.
18. Yaklaşmakta olan gün konusunda onları uyar. O gün yürekler gam
ve tasa ile dolu, (sanki) gırtlaklara dayanmıştır. Zalimlerin ne sıcak
bir dostu, ne de sözü dinlenir bir şefaatçisi vardır.
19. Allah, gözlerin hain bakışını ve kalplerin gizlediğini bilir.
20. Allah hak ve adâletle hükmeder. Allah'tan başka taptıkları ise
hiçbir hükümde bulunamazlar. Şüphesiz Allah hakkıyla işitendir,
hakkıyla görendir.
21. Onlar yeryüzünde dolaşıp, kendilerinden öncekilerin
akıbetlerinin nasıl olduğuna bakmadılar mı? Onlar, kendilerinden daha
güçlü ve yeryüzündeki eserleri daha üstündü. Böyle iken Allah,
günahları sebebiyle onları yakaladı. Onları Allah'ın azabından
koruyacak hiç kimse olmadı.
22. Bunun sebebi şu idi: Peygamberleri onlara apaçık mucizeler
getiriyorlardı da onlar inkar ediyorlardı. Bu yüzden Allah da onları
yakalayıverdi. Şüphesiz O güçlüdür, cezası da çok şiddetlidir.
23, 24. Andolsun ki biz Mûsâ'yı mucizelerimizle ve apaçık bir
delille Firavun'a, Hâmân'a ve Kârûn'a3 gönderdik. Onlar ise; "Bu çok
yalancı bir sihirbazdır" dediler.
25. Mûsâ onlara tarafımızdan gerçeği getirince, "Onunla beraber
iman edenlerin oğullarını öldürün, kadınlarını sağ bırakın" dediler.
Fakat kâfirlerin tuzağı hep boşa çıkmıştır.
26. Firavun dedi ki: "Bırakın beni Mûsâ'yı öldüreyim. (Faydası
olacaksa) Rabbini yardıma çağırsın! Çünkü ben onun, dininizi
değiştireceğinden, yahut yeryüzünde bozgunculuk çıkaracağından
korkuyorum."
27. Mûsâ da, "Ben hesap gününe inanmayan her kibirliden, benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah'a sığınırım" dedi.
28. Firavun ailesinden, imanını gizlemekte olan mü'min bir adam
şöyle dedi: "Rabbim Allah'tır, dediği için bir adamı öldürecek misiniz?
Halbuki o, size Rabbinizden apaçık mucizeler getirdi. Eğer yalancı ise,
yalanı kendi aleyhinedir. Eğer doğru söylüyorsa, sizi tehdit ettiği
şeylerin bir kısmı başınıza gelecektir. Şüphesiz Allah, aşırı giden,
yalancılık eden kimseyi doğru yola eriştirmez."
29. "Ey kavmim! Bugün yeryüzüne hâkim kimseler olarak iktidar ve
saltanat sizindir. Ama başımıza geldiğinde bizi, Allah'ın azabından kim
kurtarır?" Firavun, "Ben size ancak kendi görüşümü bildiriyorum ve sizi
ancak doğru yola götürüyorum" dedi.
30, 31. İman etmiş olan adam dedi ki: "Ey kavmim! Şüphesiz ben,
Nûh kavmi, Âd kavmi, Semûd kavmi ve onlardan sonra gelen toplulukların
başına gelen olayların sizin de başınıza gelmesinden korkuyorum. Allah
kullarına asla zulmetmek istemez."
32, 33. "Ey kavmim! Gerçekten sizin için, o bağrışıp çağrışma
gününden, arkanıza dönüp kaçmaya çalışacağınız ve sizi Allah'(ın
azabından) kurtaracak kimsenin olmayacağı o Allah kimi saptırırsa artık
onu doğru yola iletecek de yoktur."
34. Andolsun, daha önce Yûsuf da size apaçık deliller getirmişti
de, onun size getirdikleri hakkında şüphe edip durmuştunuz. Daha sonra
o ölünce de, "Allah ondan sonra aslâ peygamber göndermez" demiştiniz.
İşte Allah aşırı giden şüpheci kimseleri böyle saptırır.
35. Onlar kendilerine gelmiş hiçbir delil olmaksızın, Allah'ın
âyetleri hakkında tartışan kimselerdir. Bu ise Allah katında ve iman
edenler katında büyük öfke ve gazap gerektiren bir iştir. Allah, her
kibirli zorbanın kalbini işte böyle mühürler.
36, 37. Firavun dedi ki: "Ey Hâmân! Bana yüksek bir kule yap,
belki yollara, göklerin yollarına erişirim de Mûsâ'nın ilâhını
görürüm(!) Çünkü ben, onun yalancı olduğuna inanıyorum." Böylece
Firavun'a yaptığı kötü iş süslü gösterildi ve doğru yoldan saptırıldı.
Firavun'un tuzağı, tamamen sonuçsuz kaldı.
38. O inanan kimse dedi ki: "Ey kavmim! Bana uyun ki, sizi doğru yola ileteyim."
39. "Ey kavmim! Şüphesiz bu dünya hayatı ancak (geçici) bir yararlanmadır. Ahiret ise ebedi olarak kalınacak yerdir."
40. "Kim bir kötülük yaparsa, ancak onun kadar ceza görür. Kadın
veya erkek, kim, mü'min olarak salih bir amel işlerse işte onlar
cennete girecek ve orada hesapsız olarak rızıklandırılacaklardır."
41. "Ey kavmim! Bu ne hal? Ben sizi kurtuluşa çağırıyorum, siz ise beni ateşe çağırıyorsunuz."
42. "Siz beni Allah'ı inkâr etmeye ve hakkında hiçbir bilgim
olmayan şeyleri ona ortak koşmaya çağırıyorsunuz. Ben ise sizi mutlak
güç sahibine, çok bağışlayana (Allah'a) çağırıyorum."
43. "Şüphe yok ki sizin beni tapmaya çağırdığınız şeyin ne dünya
ne de ahiret konusunda hiçbir çağrısı yoktur. Kuşkusuz dönüşümüz
Allah'adır. Şüphesiz, aşırı gidenler cehennemliklerin ta kendileridir."
44. "Size söylediklerimi hatırlayacaksınız. Ben işimi Allah'a
havale ediyorum. Şüphesiz Allah kullarını hakkıyla görendir."
45. Allah onu, onların hilelerinin kötülüklerinden korudu. Firavun ailesini, azâbın en kötüsü kuşattı.
46. (Öyle bir) ateş ki, onlar sabah-akşam ona sunulurlar.
Kıyametin kopacağı günde de, "Firavun ailesini azabın en şiddetlisine
sokun" denilecektir.
47. Ateşin içinde birbirleriyle tartışırlarken, zayıf olanlar,
büyüklük taslayanlara, "Biz size uymuş kimselerdik. Şimdi şu ateşin bir
kısmını üzerimizden kaldırabilir misiniz?" derler.
48. Büyüklük taslayanlar ise şöyle derler: "Biz hepimiz ateşin
içindeyiz. Şüphesiz Allah kullar arasında (böyle) hüküm vermiştir."
49. Ateşte olanlar cehennem bekçilerine, "Rabbinize yalvarın da (hiç değilse) bir gün bizden azabı hafifletsin" derler.
50. (Cehennem bekçileri) derler ki: "Size peygamberleriniz açık
mucizeler getirmemiş miydi?" Onlar, "Evet, getirmişti" derler.
(Bekçiler), "Öyleyse kendiniz yalvarın" derler. Şüphesiz kâfirlerin
duası boşunadır.
51. Şüphesiz ki, peygamberlerimize ve iman edenlere dünya
hayatında ve şahitlerin şahitlik edecekleri günde yardım ederiz.
52. O gün zalimlere, mazeretleri fayda vermez. Lânet de onlaradır, kötü yurt da onlaradır.
53, 54. Andolsun, biz Mûsâ'ya hidayet verdik. İsrailoğulları'na
da, akıl sahipleri için bir öğüt ve doğruluk rehberi olarak o kitabı
(Tevrat'ı) miras bıraktık.
55. Ey Muhammed! Sabret. Allah'ın va'di şüphesiz gerçektir.
Günahının bağışlanmasını iste. Akşam-sabah Rabbini hamd ederek tespih
et.
56. Allah'ın âyetleri hakkında, kendilerine gelmiş bir delilleri
olmaksızın tartışanlar var ya, onların kalplerinde ancak bir büyüklük
taslama vardır. Onlar, tasladıkları büyüklüğe asla ulaşmazlar. Sen
Allah'a sığın. Şüphesiz O hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.
57. Elbette göklerin ve yerin yaratılması, insanların
yaratılmasından daha büyük bir şeydir. Fakat insanların çoğu bilmezler.
58. Kör ile gören, îman edip salih ameller işleyenler ile kötülük yapan bir değildir. Siz pek az düşünüyorsunuz.
59. Kıyamet günü mutlaka gelecektir, bunda hiç şüphe yoktur. Fakat insanların çoğu buna inanmazlar.
60. Rabbiniz şöyle dedi: "Bana dua edin, duânıza cevap vereyim.
Bana kulluk etmeyi kibirlerine yediremeyenler aşağılanmış bir halde
cehenneme gireceklerdir."
61. Allah, içinde rahat edesiniz diye geceyi ve (her şeyi)
gösterici (aydınlık) olarak da gündüzü yaratandır. Şüphesiz Allah,
insanlara karşı sonsuz iyilik sahibidir, fakat insanların çoğu
şükretmezler.
62. İşte her şeyin yaratıcısı olan Rabbiniz Allah! Ondan başka
hiçbir ilâh yoktur. Durum bu iken nasıl oluyor da (haktan)
döndürülüyorsunuz?
63. Allah'ın âyetlerini inkâr etmekte olanlar, işte böyle döndürülürler.
64. Allah, yeryüzünü sizin için karar kılma yeri, göğü de binâ
yapan; size şekil verip de şekillerinizi güzel kılan ve sizi temiz
şeylerle rızıklandırandır. İşte Rabbiniz Allah! Âlemlerin Rabbi Allah
ne yücedir!
65. O diridir. O'ndan başka hiçbir ilâh yoktur. O halde sadece
Allah'a itaat ederek (samimi olarak) O'na ibadet edin. Hamd, âlemlerin
Rabbine mahsustur.
66. De ki: "Rabbimden bana apaçık deliller gelince, Allah'ı
bırakıp da taptıklarınıza tapmam bana yasaklandı ve bana âlemlerin
Rabbine teslim olmam emredildi."
67. O, sizi (önce) topraktan, sonra az bir sudan (meniden), sonra
"alaka"dan4 yaratan, sonra sizi (ana rahminden) çocuk olarak çıkaran,
sonra olgunluk çağına ulaşmanız, sonra da ihtiyarlamanız için sizi
yaşatandır. İçinizden önceden ölenler de vardır. Allah bunları, belli
bir zamana erişmeniz ve düşünüp akıl erdirmeniz için yapar.
68. O, yaşatan ve öldürendir. Bir şeye karar verdiğinde ona sadece "ol" der, o da oluverir.
69. Allah'ın âyetleri hakkında tartışanları görmedin mi? Nasıl da döndürülüyorlar?
70. Onlar, kitabı (Kur'an'ı) ve elçilerimize gönderdiklerimizi yalanlayanlardır. Onlar bilecekler
71, 72. O zaman onlar, boyunlarında demir halkalar ve zincirler
olduğu halde kaynar suda sürüklenecekler, sonra da ateşte
yakılacaklardır.
73, 74. Sonra onlara, "Allah'ı bırakıp da ortak koştuklarınız
nerede?" denilir. Onlar da, "(Yüzüstü bırakıp) bizden uzaklaştılar.
Hayır, demek ki, biz önceleri hiçbir şeye tapmıyormuşuz. (taptıklarımız
bir hiçmiş)" derler. İşte Allah inkârcıları böyle saptırır.
75. Bu, sizin yeryüzünde haksız yere şımarmanızdan ve böbürlenmenizden ötürüdür.
76. Onlara, "Ebedî kalmak üzere cehennem kapılarından girin. Büyüklük taslayanların yeri ne kötüdür!" (denir).
77. Sen sabret! Şüphesiz Allah'ın verdiği söz gerçektir. Onları
tehdit ettiğimiz azâbın bir kısmını sana göstersek de (ya da
göstermeden önce) seni vefât ettirsek de, sonunda onlar bize
döndürüleceklerdir.
78. Andolsun, senden önce de peygamberler gönderdik. Onlardan sana
anlattıklarımız da var, anlatmadıklarımız da var. Hiçbir peygamber
Allah'ın izni olmadan bir mûcize getiremez. Allah'ın emri gelince de
hak yerine getirilir. İşte o zaman bunu batıl sayanlar hüsrana
uğrarlar.
79. Allah, bir kısmına binesiniz, bir kısmını da yiyesiniz diye sizin için hayvanları yaratandır.
80. Onlarda sizin için daha birçok faydalar da vardır.
Gönüllerinizdeki ihtiyaçlara kendileri üzerinden ulaşasınız diye onları
yaratmıştır. Onlarla ve gemilerle taşınırsınız.
81. Allah size âyetlerini gösteriyor. Allah'ın hangi âyetlerini inkâr edersiniz?
82. Onlar yeryüzünde dolaşıp, kendilerinden önce gelenlerin
akıbetlerinin nasıl olduğuna bakmadılar mı? Onlar kendilerinden daha
çok, daha güçlü ve onların yeryüzündeki eserleri daha üstündü. Fakat
kazanmakta oldukları şeyler onlara bir fayda vermemişti.
83. Peygamberleri onlara apaçık deliller getirince, sahip
oldukları bilgi ile şımardılar (ve onları alaya aldılar). Sonunda alaya
almakta oldukları şey kendilerini sarıverdi.
84. Azabımızı gördükleri zaman, "Yalnız Allah'a inandık; O'na ortak koşmakta olduğumuz şeyleri inkâr ettik" dediler.
85. Fakat, azâbımızı gördükleri zaman inanmaları, kendilerine
fayda vermedi. Bu, Allah'ın kulları hakkında eskiden beri yürürlükte
olan kanunudur. İşte orada inkârcılar hüsrana uğradılar.
] 
Konu: MÜ'MİN SÛRESİ 
