Euzu billahi mineşşeytanirracim Bismillahirrahmanir rahim
1. Hâ Mîm.
2. Bu Kur'an, Rahmân ve Rahîm olan Allah'tan indirilmedir.
3. Bu, bilen bir toplum için Arapça bir Kur'an olarak âyetleri genişçe açıklanmış bir kitaptır.
4. Müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderilmiştir. Fakat onların çoğu yüz çevirmiştir. Artık onlar işitmezler.
5. Dediler ki: "(Ey Muhammed!) Bizi çağırdığın şeye karşı
kalplerimiz örtüler içerisindedir. Kulaklarımızda bir ağırlık, seninle
bizim aramızda da bir perde vardır. O halde sen (istediğini) yap,
şüphesiz biz de (istediğimizi) yapacağız."
6. De ki: "Ben de ancak sizin gibi bir insanım. Fakat bana
ilâhınızın yalnızca bir tek ilâh olduğu vahyediliyor. Artık O'na
yönelin ve O'ndan bağışlanma dileyin. Allah'a ortak koşanların vay
haline!"
7. Onlar zekatı vermeyen kimselerdir. Onlar ahireti de inkar ederler.
8. Şüphesiz iman edip salih ameller işleyenler için ise kesintisiz bir mükâfât vardır.
9. De ki: "Siz mi yeri iki günde (iki evrede) yaratanı inkâr
ediyor ve O'na ortaklar koşuyorsunuz? O, âlemlerin Rabbidir."
10. O, dört gün içinde (dört evrede), yeryüzünde yükselen sabit
dağlar yarattı, orada bolluk ve bereket meydana getirdi ve orada rızık
arayanların ihtiyaçlarına uygun olarak rızıklar takdir etti.
11. Sonra duman halinde bulunan göğe yöneldi; ona ve yeryüzüne,
"İsteyerek veya istemeyerek gelin" dedi. İkisi de, "İsteyerek geldik"
dediler.
12. Böylece onları, iki günde (iki evrede) yedi gök olarak yarattı
ve her göğe kendi işini bildirdi. En yakın göğü kandillerle süsledik ve
onu koruduk. İşte bu, mutlak güç sahibi ve hakkıyla bilen Allah'ın
takdiridir.
13. Eğer yüz çevirirlerse onlara de ki, "Ben sizi Âd ve Semûd
kavimlerini çarpan yıldırım gibi bir yıldırıma karşı uyardım."
14. Hani onlara peygamberler önlerinden ve arkalarından3 gelmiş,
"Allah'tan başkasına ibadet etmeyin" demişler, onlar da, "Eğer Rabbimiz
dileseydi (Peygamber olarak) melekler indirirdi. Bu sebeple biz sizinle
gönderilenleri inkar ediyoruz" demişlerdi.
15. Âd kavmi ise yeryüzünde haksız olarak büyüklük taslamış,
"Bizden daha güçlü kim var?" demişlerdi. Onlar, kendilerini yaratan
Allah'ın onlardan daha güçlü olduğunu görmediler mi? Onlar bizim
âyetlerimizi inkâr ediyorlardı.
16. Biz de onlara dünya hayatında zillet azabını tattırmak için o
mutsuz kara günlerde üzerlerine dondurucu bir rüzgâr gönderdik. Ahiret
azâbı elbette daha rezil edicidir. Onlara yardım da edilmez.
17. Semûd kavmine gelince biz onlara doğru yolu göstermiştik. Ama
onlar körlüğü hidayete tercih etmişler ve yaptıklarına karşılık,
alçaltıcı azap yıldırımı onları çarpmıştı.
18. İnananları ve Allah'a karşı gelmekten sakınanları kurtardık.
19. Allah'ın düşmanlarının, toplanıp yığın yığın cehenneme sevk edilecekleri günü hatırla!
20. Nihâyet cehenneme vardıklarında, kulakları, gözleri ve
derileri, yapmış oldukları işler hakkında, kendileri aleyhine şahitlik
ederler.
21. Onlar derilerine, "Niçin aleyhimize şâhitlik ettiniz?" derler.
Derileri, "Bizi her şeyi konuşturan Allah konuşturdu. İlk defa sizi O
yaratmıştı ve yine yalnızca ona döndürülüyorsunuz?"
22. "Siz (günahları işlerken) kulaklarınızın, gözlerinizin ve
derilerinizin, aleyhinize şâhitlik etmesinden sakınmıyordunuz. Lakin,
yaptıklarınızın çoğunu Allah'ın bilmediğini sanıyordunuz."
23. "İşte bu sizin, Rabbiniz hakkında beslediğiniz zannınızdır. O sizi mahvetti de ziyâna uğrayanlardan oldunuz."
24. Şimdi eğer dayanabilirlerse artık cehennem onların yeridir!
Eğer Allah'ın rızasını kazandıracak amelleri işlemeye izin isteseler
onlara izin verilmez.
25. Biz onların başına birtakım arkadaşlar sardık da bu arkadaşlar
onlara geçmişlerini ve geleceklerini süslü gösterdiler. Böylece
kendilerinden önce gelip geçmiş olan cin ve insan toplulukları ile
ilgili o söz (azap), onlar için de gerçekleşti. Çünkü onlar ziyana
uğrayanlardı.
26. İnkâr edenler dediler ki: "Bu Kur'an'ı dinlemeyin. Baskın çıkmak için o okunurken yaygara koparın."
27. İnkâr edenlere mutlaka şiddetli bir azabı tattıracağız ve onları yaptıklarının en kötüsü ile cezalandıracağız.
28. İşte böyle, Allah düşmanlarının cezası ateştir. Âyetlerimizi
inkar etmelerinin cezası olarak orada onlar için ebedilik yurdu vardır.
29. (Ateşe giren) inkârcılar şöyle derler: "Rabbimiz! Cinlerden ve
insanlardan bizi saptıranları bize göster de onları ayaklarımızın
altına alalım ki en aşağılıklardan olsunlar."
30. Şüphesiz "Rabbimiz Allah'tır" deyip de, sonra dosdoğru olanlar
var ya, onların üzerine akın akın melekler iner ve derler ki:
"Korkmayın, üzülmeyin, size (dünyada iken) vadedilmekte olan cennetle
sevinin!"
31, 32. "Biz dünya hayatında da âhirette de sizin dostlarınızız.
Çok bağışlayan ve çok merhametli olan Allah'dan bir ağırlama olarak,
orada canlarınızın çektiği her şey var, istediğiniz her şey orada sizin
için var."
33. Allah'a çağıran, salih amel işleyen ve "Kuşkusuz ben müslümanlardanım" diyenden daha güzel sözlü kimdir?
34. İyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav.
Bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sanki
sıcak bir dost oluvermiştir.
35. Bu güzel davranışa ancak sabredenler kavuşturulur. Buna ancak
(hayırdan ve olgunluktan) büyük payı olanlar kavuşturulur.
36. Eğer şeytandan gelen kötü bir düşünce seni dürtecek olursa,
hemen Allah'a sığın. Çünkü O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.
37. Gece, gündüz, güneş ve ay Allah'ın varlığının
delillerindendir. Güneşe ve aya secde etmeyin. Eğer gerçekten Allah'a
kulluk ediyorsanız, onları yaratan Allah'a secde edin.
38. Eğer onlar büyüklük taslarlarsa, bilsinler ki Rabbinin yanında
bulunanlar (melekler), gece gündüz hiç usanmadan onu tespih ederler.
39. Allah'ın varlığının delillerinden biri de şudur: Sen yeryüzünü
boynu bükük (kupkuru) görürsün. Onun üzerine yağmuru indirdiğimiz zaman
kıpırdar kabarır. Şüphesiz ki, onu dirilten, elbette ölüleri de
diriltir. Şüphesiz o, her şeye gücü hakkıyla yetendir.
40. Âyetlerimiz konusunda (yalanlama amacıyla) doğruluktan
sapanlar bize gizli kalmaz. O halde kıyamet gününde ateşe atılan mı,
yoksa güven içinde gelen kimse mi daha iyidir? Dilediğinizi yapın.
Şüphesiz o, yaptıklarınızı hakkıyla görmektedir.
41. Kur'an kendilerine geldiğinde onu inkâr edenler mutlaka
cezalarını göreceklerdir. Şüphesiz o çok değerli ve sağlam bir
kitaptır.
42. Ona ne önünden ne de ardından batıl gelemez. O hüküm ve hikmet
sahibi, övülmeye layık olan Allah tarafından indirilmiştir.
43. Sana ancak, senden önceki peygamberlere söylenenler
söylenmektedir. Hiç şüphesiz senin Rabbin hem bağışlama sahibidir, hem
de elem dolu bir azap sahibidir.
44. Eğer biz onu başka dilde bir Kur'an yapsaydık onlar mutlaka,
"Onun âyetleri genişçe açıklanmalı değil miydi? Başka dilde bir kitap
ve Arap bir peygamber öyle mi?" derlerdi. De ki: "O, inananlar için bir
hidayet ve şifâdır. İnanmayanların kulaklarında bir ağırlık vardır ve
Kur'an onlara kapalı ve anlaşılmaz gelir. (Sanki) onlara uzak bir
yerden sesleniliyor (da anlamıyorlar)."
45. Andolsun! Biz Mûsâ'ya Kitab'ı (Tevrat'ı) vermiştik de, onda
ayrılığa düşmüşlerdi. Eğer (azabın ertelenmesi ile ilgili olarak
ezelde) Rabbinden bir söz geçmiş olmasaydı, aralarında derhal hüküm
verilirdi. Şüphesiz onlar Kur'an hakkında derin bir şüphe içindedirler.
46. Kim iyi bir iş yaparsa kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa
kendi aleyhinedir. Rabbin kullara (zerre kadar) zulmedici değildir.
47. Kıyametin ne zaman kopacağına ilişkin bilgi O'na havale
edilir. Meyveler tomurcuklarından ancak O'nun bilgisi altında çıkar,
dişi ancak O'nun bilgisi altında hamile kalır ve doğurur. Allah onlara,
"Nerede bana ortak koştuklarınız?" diye seslendiği gün şöyle derler:
"Sana arz ederiz ki, içimizden onları gören hiçbir kimse yok."
48. Daha önce yalvardıkları (tanrılar) onları yüzüstü bırakıp
uzaklaşmıştır. Kendileri için kaçacak bir yer olmadığını anlamışlardır.
49. İnsan, hayır (mal, mülk, genişlik) istemekten usanmaz. Fakat başına bir kötülük gelince umutsuzluğa düşer, yıkılır.
50. Andolsun! Başına gelen bir zarardan sonra kendisine
tarafımızdan bir rahmet tattırsak mutlaka "Bu benim hakkımdır,
Kıyametin kopacağını da sanmıyorum. Andolsun, Rabbime döndürülürsem,
şüphesiz O'nun yanında benim için daha güzel şeyler vardır" der.
Andolsun, biz inkâr edenlere yaptıklarını mutlaka haber vereceğiz ve
andolsun, onlara mutlaka ağır azâptan tattıracağız.
51. İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirir ve yan çizer. Başına bir kötülük gelince de yalvarmaya koyulur.
52. De ki: "Ne dersiniz? Eğer o (Kur'an) Allah katından olup da
siz de onu inkâr etmişseniz, o zaman derin bir ayrılık içinde bulunan
kimseden daha sapık kim olabilir?"
53. Varlığımızın delillerini, (kainattaki uçsuz bucaksız)
ufuklarda ve kendi nefislerinde onlara göstereceğiz ki, o Kur'an'ın
gerçek olduğu onlara iyice belli olsun. Rabbinin, her şeye şâhit olması
yetmez mi?
54. İyi bilin ki, onlar Rablerine kavuşma konusunda şüphe içindedirler. İyi bilin ki, O, her şeyi kuşatandır.
] 
Konu: ŞURA SÛRESİ 
